วันจันทร์ที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2556
การินฉบับการ์ตูน
ฉบับการ์ตูน
คดีที่ 1 คืนลอยกระทงสีเลือด (2 เล่มจบ)
ลัลทริมา ย้ายเข้ามาเรียนสายอาชีพที่โรงเรียนนิศาพาณิชย์ หลังจากเกิดเหตุสะเทือนขวัญที่โรงเรียนมัธยมไอริณวิทยา เธอตั้งใจที่จะเริ่มชีวิตใหม่กับโรงเรียนใหม่และมีเพื่อนคือ เอมิกาและมัณฑินี แต่ถึงแม้ลัลทริมาจะพยายามใช้ชีวิตอย่างคนปกติ ภาพแห่งบาปในอดีตและความคิดของคนรอบข้างก็ยังตามหลอกหลอนไม่ให้เธอเป็นสุข เธอได้พบกับการิน ลูกชายผู้อำนวยการที่คลั่งไคล้ศาสตร์มืด การพบเจอของทั้งคู่เริ่มต้นไม่ดีนัก ในช่วงนั้นตรงกับเทศกาลลอยกระทง ทางนิศาพาณิชย์จะจัดเป็นการปล่อยโคมแทน แต่ก็ต้องเกิดเรื่องเพราะ ชัยเดช เพื่อนร่วมชั้นเรียนของลัลทริมาถูกสาปแช่งให้ฆ่าตัวตาย เขากระโดดตึกลงมาจนบาดเจ็บสาหัส โดยที่ถือกระเป๋าผ้าของลัลทริมา ซึ่งภายในมีตุ๊กตาอาคมของการินอยู่ การินและลัลทริมาถูกกักบริเวณ และกลายเป็นผู้ต้องสงสัยที่ทำให้ชัยเดชเกือบเสียชีวิต ลัลทริมาได้รู้ว่าเรื่องประเภทนี้เคยเกิดขึ้นมาแล้วกับคุณครูวิฬาร์ ซึ่งลาออกไปหลังจากประสบอุบัติเหตุตกบันได และที่น่าตกใจคือครั้งนั้นก็พบตุ๊กตาอาคมของการินอยู่ด้วยเช่นกัน ลัลทริมาเริ่มรับรู้ถึงอันตรายที่คืบคลานเข้ามาใกล้ ใครกันที่ชักใยอยู่เบื้องหลังแสงสว่างของโคมกระดาษซึ่งลอยอยู่เต็มฟากฟ้าคืนวันเพ็ญสีเลือด
คดีที่ 2 ขบวนแห่ภูต ป่าอาถรรพ์ (2 เล่มจบ)
ลัลทริมา ยังคงพยายามควบคุมญาณอาถรรพ์ของตนเองและใช้ชีวิตเป็นนักเรียนอย่างสงบสุข แต่เธอก็ยังถูก การิน ตามรังควานอย่างไม่เลิกราเช่นเดิม ในขณะเดียวกัน นิศาพาณิชย์เริ่มเกิดเรื่องราวขึ้นอีกครั้ง ฝูงนกหลายร้อยตัวถูกฆ่า และตกลงมาเป็นสายฝนเลือด เป็นที่สยองขวัญของหมู่นักเรียน เอมิกาถูกทำร้ายจนบาดเจ็บ และมีเสียงเตือนลัลทริมาให้ออกไปจากโรงเรียนนี้ ลัลทริมาค้นหาความจริงจนทราบว่า สายฝนนกเคยเกิดขึ้นเมื่อ 4 ปีก่อน และสิ้นสุดลงพร้อมกับการหายสาบสูญไปของ 'นัยน์เนตร' นักเรียนชายผู้มีอดีตเกี่ยวพันกับการิน ในฐานะ 'เครื่องมือ' ไม่ต่างจากเธอ กิริยาแข็งกร้าวของการินยามถามถึงอดีตหมายความว่าอย่างไร ทางเดียวที่จะรู้ความจริง คือเดินตามเสียงกระดิ่งเยือกเย็นเข้าสู่ป่า ซึ่งกำลังเพรียกหา 'เครื่องสังเวย'
คดีที่ 3 เกมลองของ สวนสนุกต้องสาป (2 เล่มจบ)
ลัลทริมาและการินถูกเรียกตัวมายังสวนสนุก 'Dreamland' โดยฝีมือของผู้ใช้นามแฝง 'วิญญาณแห่งไอริณ' ซึ่งทำข้อเสนอกับลัลทริมาว่า หากเธอไม่ยอมทำตามคำสั่ง รสวดี น้าสาวของเธอก็จะตกอยู่ในอันตราย หลังจากที่ก่อนหน้านี้ รถของรสวดีถูกตัดสายเบรกจนประสบอุบัติเหตุ ลัลทริมารู้สึกหวาดหวั่นยิ่งขึ้น เพราะสวนสนุกแห่งนี้ ถูกก่อสร้างขึ้นในอาณาเขตเดียวกับไอริณวิทยา วิญญาณแห่งไอริณบังคับให้ลัลทริมากระทำพิธีลองของ โดยมีการินเฝ้ามองอยู่ในฐานะผู้ชม พลังญาณอาถรรพ์ส่งผลตอบสนองรุนแรงจนเกินความคาดหมาย วิญญาณนักเรียนเกือบพันคนถูกปลุกขึ้นมาพร้อมความแค้นที่มีต่อลัลทริมา ผู้รอดชีวิตหนึ่งเดียวจากเหตุการณ์สังหารหมู่ สุดท้ายแล้วพิธีกรรมทั้งมวลจะปิดฉากลงอย่างไร คำสารภาพบาปต่อปีศาจ และความคิดที่ส่งถึงกัน จะช่วยให้รอดพ้นจากสวนสนุกต้องสาปได้หรือไม่
คดีที่ 4 พิพิธภัณฑ์คนบาป (3 เล่มจบ)
หลังได้รับบัตรเชิญสีดำในวันฝนตก ลัลทริมาและการิน ต่างเดินทางมาร่วมพิธีเปิดพิพิธภัณฑ์คนบาป ของนายธวิน ซึ่งจัดแสดงหุ่นขี้ผึ้งของเหล่าคนบาปในอดีตเอาไว้ เป็นเครื่องเตือนใจให้คนรุ่นหลังสำนึกต่อบาป แต่เมื่อเหล่าผู้ได้รับเชิญเดินเข้าสู่พิพิธภัณฑ์ ทุกทางเข้าออกก็ปิดตาย และมีเสียงประชาสัมพันธ์สั่งให้ทุกคนฆ่ากันเอง ซึ่งคนสุดท้ายที่เหลือรอดจะได้ออกไป สุรพันธ์ ศัลยแพทย์ พงศธร นักข่าวอาชญากรรม อลิชา เจ้าของสถาบันเสริมความงาม และเพียงพิมา นร.ม.ปลาย ทุกๆคนต่างหาทางที่จะมีชีวิตรอดจากพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ จนต่างแสดงด้านมืดในใจและเปิดเผยบาปของพวกตนทีละน้อย ยอมถูกฆ่า ยอมเป็นฆาตกร ทางใดกันที่จะทำให้ออกจากไหสัตว์พิษนี้ได้ แล้วความจริง ที่กำลังรอคอยผู้รอดชีวิตอยู่เบื้องหน้าคืออะไรกันแน่
คดีที่ 5 สะพานข้ามอัสดงแห่งความตาย (3 เล่มจบ)
แม้จะได้ไปทัศนศึกษา ณ จังหวัดกาญจนบุรี พร้อมๆกับเพื่อนๆนักเรียนโรงเรียนนิศาพาณิชย์เป็นครั้งแรก แต่ลัลทริมาไม่อาจลืมเลือนความรู้สึกหวาดกลัวเมื่อครั้งที่ได้พบกับชายผู้เรียกตนว่า 'อัตตานิรันดร์'ไปได้ ตลอดการเดินทางบนเส้นทางรถไฟสายมรณะ เธอถูกคุกคามจากดวงวิญญาณของเหล่าเชลยยุคสงครามโลก ซึ่งตามวิงวอนหลอกหลอนให้เธอตามหา 'นกขมิ้น' ที่จะมาปลดปล่อยพวกตน นอกจากนี้ ลัลทริมายังต้องรับมือกับการรังควานที่ชักจะหนักข้อและไร้ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีจากการิน ซึ่งตอนนี้ถลำลึกลงไปในโลกมืดยิ่งกว่าเก่า กว่าจะรู้สึกตัว คนทั้งคู่ก็ได้เดินทางย้อนเวลากลับมายังยุคสงครามอีกครั้ง เพื่อจะไขปริศนาแห่งกาลเวลา สืบหาเบาะแสของชายผู้เป็นนิรันดร์ และทำลายพันธนาการของสะพานอันตั้งตระหง่านกลางแม่น้ำแคว
คดีที่ 6 กวีวิฬาร์อาฆาต (2 เล่มจบ)
การินและลัลทริมา ต้องพบกับเรื่องยุ่งยากและปัญหาครั้งใหม่ หลังจากที่พัสดุปริศนา ถูกส่งไปยังสมาชิกตระกูลจินตเมธร ทุกๆคน ซึ่งสิ่งที่อยู่ในนั้นคือสาส์นจากอดีต ที่ยังคงดำเนินต่อเนื่องมาครบระยะเวลา 10 ปี ความเจ็บแค้นอาฆาตต่อตระกูลอันเก่าแก่ แกะหลงฝูงในคอกของตนเอง และความซื่อสัตย์ของสัตว์สี่เท้า จะดำเนินคำสาปและอาถรรพ์ครั้งนี้ไปในทางใด
คดีที่ 7 บายศรีสังหาร (3 เล่มจบ)
เปิดภาคเรียนใหม่ การินและลัลทริมาได้เลื่อนชั้นขึ้นสู่การเป็นรุ่นพี่ปีที่ 2 ของโรงเรียนนิศาพาณิชย์ บรรยากาศของโรงเรียนเต็มไปด้วยความสดใสของการรับน้องใหม่ และการสร้างสัมพันธ์ระหว่างพี่รหัสและน้องรหัส ในพิธีนั้นได้มีการผูกข้อมือและจัดบายศรีเพื่ออวยพรต้อนรับน้องใหม่ทุกๆคน แต่เหตุการณ์เลวร้ายกลับเกิดขึ้น เมื่อหลังจากนั้น น้องรหัสหลายคนถูกทำร้ายอย่างทารุณ หลายคนหายสาบสูญ โดยไร้เบาะแสผู้ต้องสงสัย และทุกเหตุการณ์จะมี'สายสิญจน์'มาเกี่ยวข้องด้วยเสมอ ในขณะที่ลัลทริมากำลังวิตกกังวลกับทุกอย่างที่เกิดขึ้น การินผู้เฝ้ามองเหตุการณ์ทุกอย่างมาโดยตลอดก็ได้เผยความจริงที่ว่า เหตุทำร้ายร่างกายสุดสยองนี้ มีความเกี่ยวพันกับบัตรเชิญสีดำ ที่ถูกส่งมาจากชายหนุ่มผู้ยังคงรอคอยผลแพ้ชนะระหว่างเขาและการินอยู่อย่างใจจดใจจ่อ ลัลทริมาจึงยอมร่วมมือกับการิน ในการเอาชนะเกมนองเลือดครั้งนี้ เพื่อช่วยเหลือน้องปี 1 ทุกคนให้พ้นจากอันตราย และทวงชีวิตปกติธรรมดาของเธอคืนมาให้จงได้
คดีที่ 8 ผู้ตามล่าวิถีมรณะ (2 เล่มจบ)
หลังจากสิ้นโศกนาฏกรรมแห่งบายศรีสังหาร หัวใจของลัลทริมาเต็มเปี่ยมไปด้วยความเคียดแค้นที่มีต่อเชียร และนั่นก็เปลี่ยนให้เธอกลับกลายเป็นคนที่มืดมนแข็งกร้าว ทุกคนที่อยู่รายล้อมหรือแม้กระทั่งการินเองก็เข้าหน้าไม่ติด ความระทมทุกข์ของลัลทริมา เมื่อมาปะทะกับมุมมองที่เห็นทุกสิ่งทุกอย่างเป็นแค่เกมส์ของการิน ก็ยิ่งบั่นทอนความสัมพันธ์ของทั้งคู่จนเกือบจะถึงจุดแตกหัก และแล้วในคืนหนึ่ง สิ่งที่ไม่เคยมีใครคาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่ออาถรรพ์ร้ายได้พรากลัลทริมาไปต่อหน้าต่อตาการินกับรุทร เด็กหนุ่มทั้งสองจึงต้องจำใจร่วมมือกันเพื่อเอาชนะเกมส์ที่จ่ายเดิมพันด้วยชีวิต การเดินทางอันเลื่อนลอยเพื่อรอคอยการให้อภัย.. การไล่ล่าเพื่อรั้งสิ่งที่ยังไม่ถึงเวลาร่วงโรยให้กลับคืน.. และความในใจของผู้ร่วมทีมบนเกมส์แห่งความเป็นความตาย ความปรารถนาของคนสามคน จะสามารถหยุดยั้งกระบวนการอันไม่เป็นไปตามกฎแห่งกรรมนี้ได้หรือไม่
คดีที่ 9 สาปลัทธิโลกาวินาศ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น